Beste lezers, zoals jullie ongetwijfeld begrepen hebben … we zijn inmiddels thuis.

Uit Fakse vertrokken we rond een uur of acht. Ruim een uurtje rijden tot de ferry. Heel apart … het was net een racebaan van 100 km lang. Alsof iedereen als eerste in Rødby wilde zijn. Wij, als sportievelingen uit Nederland, deden natuurlijk ook gewoon mee, maar bleven wel rond de 130 km/h hangen. Verder ging echt bijna iedereen ons als een speer voorbij. Ik zal toch m’n kilometerteller eens na laten kijken ...

We hebben ze allemaal weer gezien, op de parkeerplaats, vóór de ferry naar Puttgarten. We kwamen vijf minuten later aan … op dezelfde plaats, aangesloten in de lange rij.

Gewoon relaxed, een kaartje gekocht, één beurt gemist en na drie kwartier waren we ook onderweg. Dus geen problemen met erg lange wachttijden. Er waren totaal zo’n 6 tot 8 grote veerboten ingezet. Alles is uit de kast gehaald om de wachttijden te minimaliseren. En daarna, lekker op het dek in het zonnetje …

Weer op het vaste land aangekomen zijn we geheel “binnendoor” gereden. Rond Hamburg en Bremen staat alles vast. Iedereen gaat op vakantie en iedereen wil de zelfde kant op. Bij de Elbetunnel is het altijd al een drama en richting Flensburg stond het over vele tientallen kilometers vast. Omdat ze ook tussen Breda en Hamburg visa versa over een lengte van 100 km aan de weg aan het werk zijn is file voorspelbaar.

En wij hebben gewoon echt alle tijd en willen het weekend nog wat in Duitsland rondneuzen.

Via Lübeck, Lünenburg, Nienburg en Diepholz zijn we naar Damme vertrokken. Dat leek ons een aardige stop om maandag weer tijdig thuis te zijn. Want dinsdag wacht het werk weer en het is toch wel handig om de restanten van een heerlijk vakantieleven weer een beetje opgeruimd te hebben.

Damme is een leuk plaatsje, nabij het natuurpark Dümmer, waar aardig toerisme is. Nabij ons Hostel is nog een klein bergmeer, wat je in een klein uur kan rond lopen. Voorheen werd hier ijzererts gedolven. Ze zochten indertijd naar kolen, maar vonden ijzererts. Inmiddels zie je van die activiteiten helemaal niets meer.

Het is een leuke plaats om een paar dagen te verblijven en daarna weer heerlijk naar huis te rijden in niet te lange tijd.

Daar wacht weer volop werk. De laatste vakantiedag hebben we de laatste 300 km afgelegd. Thuis gekomen met mooi weer, goede herinneringen, een goed gevoel, uitgerust en voldaan, bla bla bla.

Totaal is bijna 7500 km afgelegd, waarvan circa 275 kilometer door tunnels. Na ongeveer 20 verschillende hostels, een tien-tal overtochten met veerboten en vele bruggen en vele onverharde wegen, is het voorlopig weer voorbij. Ondanks dat dit veel kilometers zijn, is het rijden geen enkele belasting op de wijze zoals wij rondgetrokken zijn. De natuur is zo ontzettend boeiend, gevarieerd, spannend en mooi om te zien. Steeds weer anders, met zoveel verschillende tinten van licht. Enkele foto’s zijn gekoppeld aan de weblog, het zijn er maar een paar …. Lange dagen, 24 uur wordt het niet meer donker, de sneeuw, de ruwheid, de stilte, het klimaat, de vriendelijke, zeer behulpzame Noren en Zweden, de prachtige wolkenluchten maken het plaatje compleet.

Om dat te begrijpen moet je er naar toe.. Mogelijk dat dit reisverslag daar een bijdrage aan kan leveren. Wil je meer weten? Dat weet je de digitale weg vast wel te vinden.

Geniet in elk geval van alles wat je doet en doe dat bewust!

Voor nu allemaal een hartelijke groet. Bedankt voor het meelezen. Misschien wel tot een volgende keer. Laat maar horen wat je daarvan vindt. Jan